روکش دندان: همه چیز درباره آن
بسته به شرایط دهان بیمار، ممکن است برای حفظ و نجات دندان به روکش نیاز باشد. روکش دندان پوششی است که در اندازه و رنگ دندان طبیعی بیمار که برای بازگرداندن شکل، اندازه، استحکام و بهبود ظاهر دندان آسیب دیده استفاده می شود. روکش ها زمانی که در محل خود چسبانده شوند، به کار کامل بخش قابل مشاهده دندان را از بالای خط لثه در بر می گیرند. زمانی که روکش به دندان متصل شود، تنها دندانپزشک می تواند آن را از دندان جدا کند.
روکش دندان در چه مواردی به کار می رود؟
- برای حفاظت از یک دندان شکسته و تضعیف شده
- برای بازسازی شکل یک دندان آسیب دیده
- برای پوشش دهی دندانی که پر کردگی بزرگی دارد و بخش زیادی از دندان از دست رفته است
- برای نگه داشتن بریج در محل خود
- برای پوشش دهی دندان تغییر رنگ یافته
- برای تاج ایمپلنت دندان
- درمان های زیبایی
انواع روکش دندان چیست و در چه مواردی به کار می روند؟
انواع روکش به چهار دسته تقسیم می شود:
سرامیک:
از این نوع روکش برای بازسازی دندان های پیشین استفاده می شود و به دلیل توانایی بالای این روکش در تطابق با رنگ دندان طبیعی بسیار محبوب است. این روکش از موادی بر پایه پرسلین ساخته می شود.
پرسلین متصل به فلز:
این روکش اتصال محکم تری نسبت به پرسلین معمولی دارد زیرا به یک ساختار فلزی متصل است. در بین انواع روکش این گزینه بیشترین دوام را دارد و در مواردی استفاده می شود که دندان آسیب زیادی دیده و بخش زیادی از تاج خود را از دست داده است.
آلیاژ طلا:
این روکش دندان از طلا، مس و سایر فلزات ساخته شده است. علاوه بر ایجاد اتصال محکم، این روکش نمی شکند و باعث فرسایش دندان نیز نمی شود.
آلیاژ پایه فلز:
این روکش از فلزات خاصی ساخته می شوند که به شدت به خوردگی مقاوم هستند و روکش مقاومی را می سازند. این روکش برای دندانی به کار می رود که بیش از حد دچار پوسیدگی شده است.
انواع روکش چه تفاوت هایی با هم دارند؟
توانایی مهر و موم تمام روکش های پرسلین به مواد پر کننده دندان و کیفیت دندان زیر آن بستگی دارد. در حالیکه سه نوع دیگر روکش، در هر حال مهر و موم خوبی ایجاد می کنند.
طول عمر روکش آلیاژ فلز و طلا بهتر است در حالی که روکش پرسلین نسبت به فشار مقاومت کافی ندارد. در مقایسه، روکش پرسلین متصل به فلز مقاومت بهتری دارد. روکش پرسلین به فرسایش بسیار مقاوم است اما به فشار دندان رو به رو حساس است. روکش های طلا و فلز هم به خوردگی و هم به فشار دندان مخالف مقاوم هستند.
روکش چگونه جایگذاری می شود؟
آماده کردن دندان برای روکش شدن معمولا به دو جلسه نیاز دارد. جلسه اول شامل معاینه و آماده کردن دندان می شود و جلسه دوم روکش دائمی در محل خود چسبانده می شود.
در جلسه اول، از دندان رادیوگرافی تهیه می شود و در صورت نیاز درمان پوسیدگی دندان مانند عصب کشی انجام می شود. سپس برای ایجاد فضای کافی برای جایگیری روکش، دندان از قسمت سطح جونده و دیواره ها تراشیده می شود. مقدار تراشیدن دندان به نوع روکش بستگی دارد. از طرف دیگر، اگر بخش زیادی از دندان از بین رفته باشد، دندانپزشک با استفاده از مواد پر کننده دندان را پر می کند تا روکش در جای خود مستحکم بماند.
پس از شکل دهی به دندان، از خمیر خاصی برای قالب گیری از دندان استفاده می شود. از دندان مخالف و مجاور نیز قالب گرفته می شود تا روکش به نحوی ساخته شود که کاملا در فک تراز شود.
قالب به آزمایشگاه فرستاده می شود تا روکش ساخته شود. روکش معمولا طی دو تا سه هفته ساخته می شود. در این مدت، برای شما از یک روکش موقت استفاده می شود تا از دندان در برابر باکتری ها حفاظت شود.
در جلسه دوم، روکش موقت برداشته می شود و سایز و رنگ روکش دائمی بررسی می شود. اگر همه چیز قابل قبول باشد، روکش در جای خود چسبانده می شود.
طول عمر روکش دندان چقدر است؟
بسته به مراقبت بیمار، طول عمر روکش بین ۵ تا ۱۵ سال است. رعایت بهداشت دهان و دندان، از بین بردن عادات نامناسب مانند جویدن مواد غذایی سخت و چسبنده و دندان قروچه، و معاینه منظم دندان ها طول عمر روکش را افزایش می دهد.
روکش چه مزایایی دارد؟
از آنجا که این روش درمانی دائمی است، باید قبل از تصمیم گیری در مورد انجام آن به مزایا و معایب آن فکر کرد. مزایای زیر در مورد روکش ثابت شده است:
زیبا تر کردن لبخند:
مینای زرد شده را می توان در خانه یا در مطب دندان پزشک سفید کرد، اما در برخی موارد، وجود برخی مشکلات موجب می شود که رنگ دندان با استفاده از روش های بلیچینگ دندان تغییری نکند. تغییر رنگ دندان در اثر عصب کشی، پوسیدگی شدید، ضربه، فلوئوروزیس و زردی ژنتیکی دندان ها از مواردی هستند که به بلیچینگ پاسخ نمی دهند. در این شرایط استفاده از روکش دندان گزینه خوبی است.
حل کردن مشکلات زیبایی جزئی:
کجی دندان ها یا وجود فاصله در بین دندان ها را می توان با استفاده از درمان ارتودنسی رفع کرد، اما گاهی اوقات برخی از مشکلات جزئی به سادگی با استفاده از روکش قابل درمان هستند. روکش ها به سطح بیرونی دندان شما چسبانده می شوند، بنابراین اگر چه موضع دندان تغییر نمی کند، اما برخی مشکلات جزئی ارتودنسی به سادگی و سریعتر حل می شوند. بعد از این کار دندان های شما همچنان کج یا فاصله دار هستند، اما هیچ کس جز شما و دندان پزشکتان از این امر باخبر نخواهد بود. باید توجه داشت که روکش همیشه نمی تواند جایگزین درمان ارتودنسی شود، و ممکن است دندان پزشک شما را به یک متخصص ارتودنسی ارجاع دهد.
جایگزین مینای آسیب دیده:
مینا قوی است، اما خراب نشدنی نیست. مینای دندان ممکن است در اثر فشار زیاد حاصل از مسواک زدن یا استفاده از غذاهای و نوشیدنی های بسیار اسیدی به سرعت تخریب شود. اسید معده در بیماران مبتلا به ریفلاکس معده نیز می تواند باعث خراب شدن مینای دندان شود. این امر موجب نگرانی است، زیرا مینای دندان یک بار بیشتر تشکیل نمی یابد. خوشبختانه، می توان آن را جایگزین کرد. روکش جایگزینی عالی برای مینای فرسایش یافته و تخریب شده است.
معایب روکش چیست؟
با وجود مزایای بسیار، این روش معایبی نیز دارد که برخی از آنها عبارتند از:
هزینه های بالا:
قیمت روکش بسته به محل سکونت شما، دندانپزشک و تعداد دندان ها متفاوت است، اما یک چیز حتمی است: روکش ها اغلب گران هستند و شامل بیمه نمی شوند.
افزایش حساسیت:
برخی از افراد پس از دریافت روکش دچار حساسیت دندان می شوند. با توجه به تحقیقات آکادمی دندان پزشکی آمریکا، افراد در چند روز اول پس از درمان در تماس با مواد غذایی سرد یا گرم دچار درد می شوند، اما این حالت معمولا از بین می رود. حساسیت دندان ناراحت کننده و ناخوشایند است، اما می توان آن را با محصولاتی نظیر خمیر دندان های مخصوص دندان های حساس تا حد زیادی رفع کرد و به تقویت مینای تضعیف شده کمک کرد.
روش غیر قابل بازگشت:
استفاده از روکش فرآیندی غیرقابل برگشت در نظر گرفته می شود، زیرا برای جایگذاری آنها دندانپزشک باید ساختار و سایز طبیعی دندان های شما را تغییر دهد. در این روش، ممکن است برای تامین فضای کافی لایه بیرونی مینای دندان حذف شود. بنابراین پس از روکش شدن، نمی توان از تصمیم خود برگشت.
آیا روکش کردن دندان درد دارد؟
دردهای کمی مانند درد دندان ناتوان کننده هستند. زمانی فرد دچار درد دندان روکش شده می شود، اوضاع کمی عجیب تر است. در مطب دندانپزشک، به دلیل استفاده از بیحسی دردی حس نخواهید کرد. اما پس از رفتن به خانه ممکن است کمی درد را تجربه کنید. درد می تواند ناشی از علل زیر باشد:
روکش دندان به علل مختلفی باعث درد می شود. اگر روکش بدون انجام عصب کشی روی دندان قرار گرفته باشد، اعمال فشار روی دندان می تواند باعث تحریک اعصاب شود. گاهی نیز دندان بلندتر از سایر دندان ها است و جویدن مواد غذایی یا دندان قروچه در طول خواب می تواند موجب درد و التهاب اعصاب دندان شود. عامل دیگر درد دندان روکش شده می تواند وجود پر شدگی قبلی باشد که در آن وجود یک سوراخ باعث ورود باکتری ها و عفونی شدن ریشه دندان شده است.
درمان های خانگی:
اولین گام در تعیین علت درد دندان پس از روکش کردن این است که وجود دندان قروچه در فرد ثابت شود. اگر صبح ها پس از بیدار شدن علائمی مانند عضلات دردناک فک، درد مزمن، تورم در قسمت پایین صورت یا فک و البته صدای دندان قروچه در شب هستید، احتمال می رود که دچار این عارضه باشید.
در این صورت با استفاده از یک نایت گارد و مصرف برخی داروها برای کاهش اضطراب و استرس پیش از خواب می توانید مشکل را حل کنید. پیش از خواب می توانید از یک حوله مرطوب و گرم برای آرام سازی عضلات فک خود استفاده کنید.
مراجعه به دندانپزشک:
درد و حساسیت دندان باید ظرف چند روز از بین برود. در صورتی که درد دندان روکش شده ادامه یافت، بهتر است هر چه سریع تر برای تشخیص و درمان به دندانپزشک مراجعه کنید. با دندانپزشک قراری تعیین کنید و علائم را برای وی توضیح دهید.
درمان درد دندان روکش شده به چه صورت انجام می شود؟
پس از معاینه، دندانپزشک از شما می خواهد که روی برگه خاصی گاز بزنید تا وجود دندان بلند در دهان را بررسی کند. در صورتی که روکش دندان بلند باشد، برای اصلاح آن اقدام خواهد شد.
در صورتی که دندانپزشک متوجه پوسیدگی و عفونت زیر روکش شود، ممکن است لازم باشد برای شما عصب کشی انجام شود که در این صورت روکش باید برداشته شود. در برخی موارد نیز دندانپزشک می تواند بدون برداشتن روکش، روی آن سوراخی ایجاد کند و از این طریق برای درمان دندان اقدام کند. این روش پیچیده است اما اغلب به کاهش هزینه ها کمک می کند، زیرا در اغلب موارد پس از برداشتن روکش دیگر نمی توان از آن استفاده کرد.
زمانی که دچار درد دندان پس از روکش کردن می شوید، لازم است که علت آن هر چه سریع تر مشخص شود. این نوع درد به ندرت خود به خود از بین می رود و به توجه و رسیدگی پزشکی نیاز دارد.
برای مراقبت از روکش دندان باید چه کرد؟
مراقبت از روکش شامل دستورالعمل های بخور و نخور، رعایت بهداشت دهان و دندان و معاینه روکش می شود.
مواد غذایی ممنوع برای روکش:
بیشتر مواد غذایی زیر جز چیزهایی هستند که در هر شرایطی بهتر است از آنها پرهیز شود زیرا محتوای شکر بالایی دارند. شکر برای دندان ها مضر است، چه روکش شده باشند چه نشده باشند. در روزهای پس از درمان از مواد زیر پرهیز کنید.
آجیل ها:
آجیل ها دارای پروتئین بالایی هستند اما برای روکش بیش از حد سخت هستند. بهتر است تا وجود روکش موقت در دهان از مصرف آجیل خودداری کنید و پس از دریافت روکش دائم نیز بهتر است تا زمان تثبیت آن روی دندان از مصرف این نوع مواد غذایی پرهیز کنید.
سبزیجات سخت:
همانند آجیل، سبزیجات نیز می توانند به دندان تازه روکش شده آسیب بزنند. به جای خام خواری، سبزیجات را بخارپز کنید.
مواد غذایی چسبناک:
هر غذایی که به دندان شما بچسبد، مانند کارامل و تافی، برای دندان روکش شده مضر است. در واقع محتوای شکر این ماده زیاد است و به دندان نیز آسیب می زند. مواد غذایی چسبناک به روکش می چسبند و آن را بیرون می کشند.
مواد غذایی سرد:
پس از درمان، دندان ها حساسیت بیشتری نسبت به قبل دارند و در زمان خوردن مواد غذایی سرد دچار درد می شوند. در صورتی که لثه ها تحلیل رفته اند، پس ریشه دندان بیرون زده است و درد را حس می کنید. در صورتی که درد غیر قابل تحمل است، با دندانپزشک خود برای دریافت خمیردندان مخصوص دندان های حساس مشورت کنید.
پاپ کورن:
پس از درمان با روکش، باید از مصرف پاپ کورن پرهیز کنید. به جز آن، نوشابه نیز از مواد غذایی ممنوع برای روکش است.
آدامس:
بسیاری از افراد پس از وعده های غذایی آدامس می خورند تا نفس خود را تازه کنند. در عوض این کار بهتر است از دهانشویه استفاده کنید یا دهان خود را با آب بشویید. در صورتی که آدامس بین روکش گیر کند می تواند به آن آسیب بزند.
کشمش:
هر چند کشمش میان وعده سالمی است اما به روکش می چسبد و می تواند آن را جدا کند. در عین حال، میوه های خشک نیز از مواد غذایی ممنوع برای روکش دندان است.
استیک و گوشت کبابی:
در صورتی که استیک و کباب به خوبی پخته نشده باشد، جویدن آن برای دندان بسیار سخت است. له کردن بافت آن مدت زمان بیشتری طول می کشد. در عوض از مواد پروتئینی نرم تر استفاده کنید.
بهداشت دهان و دندان:
روکش شدن دندان به این معنی نیست که دندان در برابر پوسیدگی مقاوم شده است. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند موجب ابتلا به پوسیدگی دندان زیر روکش و بیماری لثه شود. همچنان به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ادامه دهید و به بهداشت دندان روکش شده توجه بیشتری بکنید.
برای پیشگیری از پوسیدگی دندان زیر روکش هر شش ماه یکبار به دندانپزشک مراجعه کنید تا سلامت دندان های شما بررسی شود.
تعقیب
[…] انتخاب بهترین روکش دندان چه مسائلی باید در نظر گرفته […]
[…] انجام ارتودنسی بعد از روکش دندان امکان پذیر […]
[…] موقت از دندان شما محافظت می کند. در مطالب پیشین در مورد روکش موقت و مراقبت از آن توضیح داده شد که توصیه می کنیم آن را […]
[…] دانشجویان دندانپزشکی می توانند خدماتی مانند عصب کشی، روکش دندان و حتی ارتودنسی را ارائه دهند. برای دریافت خدمات […]
[…] روکش دندان یک روکش پروتزی ثابت است که به دندان می چسبد. زمانی که روکش به دندان متصل شود، تنها دندانپزشک می تواند آن را از دندان جدا کند. هدف اصلی روکش دندان، پوشش دهی به دندان آسیب دیده است. اما به آن استحکام می دهد، ظاهر آن را بهبود می بخشد و فک را تراز می کند. […]
[…] روکش دندان: مزایا و معایب آن چیست؟ ترک خوردن دندان: روش های درمان […]
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.