پریودنتیت چیست و علائم آن چگونه تشخیص داده می شود؟

پریودنتیت اصطلاحا به التهاب لثه و ساختار حمایتی دندان ها گفته می شود. این عارضه یکی از شایع ترین بیماری های انسان است.

روند آغاز بیماری:

پریودنتیت در اثر باکتری های خاصی (باکتری های پریودنتال) ایجاد می شود و عفونت موضعی ناشی از آن باکتری ایجاد می شود. با وجودی که باکتری های پریودنتال به طور طبیعی در دهان حضور دارند، تنها زمانی مضر هستند که به دلیل وجود شرایط مساعد به میزان قابل توجهی تکثیر شوند. این اتفاق زمانی می افتد که یک لایه باکتری و باقی مانده مواد غذایی، تحت عنوان پلاک، روی دندان ایجاد می شود و فرد با مسواک زدن این لایه را از روی دندان از بین نبرد.

باکتری های خطرناک قادر به رشد و تکثیر هستند. در نتیجه محصولات جانبی مضری تولید می کنند که موجب تحریک پاسخ التهابی دفاعی بدن در لثه ها می شود. با پیشرفت بیماری، التهاب مزمن باعث از دست رفتن استخوان فک و دندان ها می گردد. در بسیاری از افراد، این عارضه یک فرایند تدریجی است که طی سالها رخ می دهد و در صورت شناسایی و درمان می توان آن را متوقف کرد. با این حال، بعضی از بزرگسالان دچار شکل بسیار فعالی از بیماری می شوند که سبب از دست رفتن زودهنگام دندان و استخوان می گردد.

تشخیص پریودنتیت:

پریودنتیت همیشه با التهاب لثه، به نام جینجیویت آغاز می شود. تشخیص این بیماری همیشه آسان نیست اما یکی از اولین علائم آن خونریزی سریع لثه ها در حین مسواک زدن است. لثه ها ممکن است قرمز و متورم باشند و فرد بتواند لایه ای از پلاک باکتریایی را روی دندان های خود مشاهده کند.

در صورتی که جینجیویت درمان نشود، ممکن است به پریودنتیت پیشرفت کند. این پیشرفت اغلب بدون وجود نشانه های هشدار دهنده ایجاد می شود. اما با این حال در طی زمان تغییراتی رخ می دهد که می تواند نشانه وجود مشکل باشد. این تغییرات عبارتند از:

• افزایش خونریزی لثه، که ممکن است با مسواک زدن یا خوردن یا حتی خود به خود تحریک شود؛
• نفس بد بو؛
• تغییر در موقعیت دندان ها در فک؛
• افزایش طول دندان ها (تحلیل لثه)؛
• و احتمالا درد.

احتمال دارد خونریزی از لثه در افراد سیگاری به دلیل تاثیر منفی نیکوتین بر عروق خونی دیده نشود و بنابراین روند بیماری ممکن است پنهان شود.

زمان مراجعه:

اغلب اتفاق می افتد که ابتلا به پریودنتیت در فرد تا ۴۰ یا ۵۰ سالگی تشخیص داده نمی شود. این امر به دلیل عدم مراجعه بیمار برای انجام معاینات روتین رخ می دهد. یک دندانپزشک قادر است علائم بیماری در مراحل ابتدایی تشخیص دهد و برای درمان اقدام کند. عدم مراجعه به هنگام می تواند موجب پیچیده شدن روند درمان، نیاز به جراحی و در موارد شدید از بین رفتن امکان درمان گردد. بیماری های پریودنتال به از دست رفتن دندان و استخوان فک می انجامند.

منبع:

efp