انواع تکنیک های بیهوشی در دندان پزشکی کودکان چیست؟
برخی از کودکان در زمان مراجعه به دندان پزشک دچار اضطراب می شوند. در نتیجه قادر به نشستن و ثابت ماندن طولانی مدت برای درمان نیستند. در این صورت، ممکن است دندان پزشک نوعی از بیهوشی را تجویز کند که کودک قادر به حفظ آرامش خود باشد.
تکنیک های بیهوشی شامل:
- استنشاق گاز
- بلع دارو به شکل شربت و یا قرص
- دریافت دارو از طریق یک شات (تزریق)
- دریافت دارو از طریق ورید (به صورت داخل وریدی)
اکسید نیتروژن
اکسید نیتروژن به عنوان گاز خنده شناخته می شود. این فرم از بیهوشی در کودکانی توصیه می شود که مقدار کمی مضطرب یا عصبی هستند. این گاز باعث می شود با رفع ترس آنها با آرامش بیشتری بنشینند. در این صورت انجام درمان راحت تر و امن تر است. اکسید نیتروژن با اکسیژن مخلوط شده است و از طریق یک ماسک کوچک روی بینی وارد بدن کودک می شود. ممکن است از فرزندتان خواسته شود که به جای دهان از راه بینی نفس بکشد. با شروع تنفس گاز، کودک احساس راحتی و آرامش خواهد کرد.
اثرات اکسید نیتروژن خفیف است. بی خطر است و به سرعت از بدن دفع می شود. کودک در طول درمان بیدار می ماند و با دندان پزشک تعامل می کند. زمانی که گاز خاموش شود، اثرات آن به سرعت از بین می رود. پس از درمان چند دقیقه ای اکسیژن خالص به فرزند شما داده می شود تا باقی مانده ی گاز بیهوشی از بدن وی به طور کامل بیرون بیاید.
گاهی اوقات کودکان خردسال تمایلی به گذاشتن ماسک ندارد. در این صورت اکسید نیتروژن گزینه ی مناسبی برای وی نیست. به علاوه اکسید نیتروژن می تواند باعث احساس تهوع در کودک شود. در صورتی که قرار است از این نوع بیهوشی استفاده شود، بهتر است از چند ساعت قبل از شروع درمان به کودک خود چیزی ندهید و صرفا کمی مایعات و یا یک وعده غذایی سبک به وی بدهید. همچنین، اگر فرزندتان دچار زکام شده یا در روز درمان در تنفس از راه بینی دچار مشکل است، این نوع بیهوشی تاثیر کمتری در وی خواهد داشت.
آرامبخش خوراکی
برای کودکانی که اضطراب بیشتری دارند ممکن است داروی قوی تری از اکسید نیتروژن تجویز شود. برخی از این داروها به صورت خوراکی تجویز می شوند. در هنگام انتخاب نوع دارو، دندان پزشک عوامل زیر را در نظر می گیرد:
- سطح اضطراب
- قابلیت همکاری وی
- نوع درمان
با آرام بخش خوراکی، فرزندتان کمی خواب آلود می شود، اما همچنان می تواند به تحریک ها پاسخ دهد. وی می تواند به دستورات ساده پاسخ دهد. از عوارض جانبی جزئی آن می توان به تهوع یا استفراغ در پی برخی از این داروها اشاره کرد. بعد از درمان باید فرزندتان را تا خانه در آغوش بگیرید. دندان پزشک مراقبت های لازم بعد از بیهوشی وی را به شما آموزش می دهد. لازم است پس از به هوش آمدن وی مدتی را در مطب دندان پزشک بمانید تا وضعیت جسمی وی تحت کنترل قرار گیرد. کارکنان دندان پزشکی از بهبودی کامل وی اطمینان می یابند و وجود هرگونه مشکل در پاسخگویی وی به تحریک را بررسی می کنند.
دیگر روش های بیهوشی
همه ی داروهای آرامبخش لازم نیست که از طریق خوراکی داده شوند. می توان آنها را از طریق بینی، شیاف، تزریق، زریق وریدی ارائه کرد. این روش نیاز به تجربه ی بیشتری دارد و باید تحت نظارت درست انجام گیرند. تزریق داخل وریدی تنها باید توسط دندانپزشکانی انجام شود که در این تکنیک تبحر بسیاری دارند.
بیهوشی عمومی
گاهی لازم است کودک تحت بیهوشی عمومی کامل قرار گیرد تا دندان پزشک با خیال راحت به درمان بپردازد. در بیهوشی عمومی کودک به خواب عمیقی می رود. وی قادر به حرکت یا احساس درد نیست. بیهوشی عمومی در بیمارستان انجام می شود و فرزندتان در همان روز درمان مرخص می شود.
بیهوشی عمومی در صورتی توصیه می شود که:
- فرزند شما حتی با تکنیک های بیهوشی آگاه و مدیریت رفتار، نمی تواند در طول درمان ساکن بنشیند.
- به اعمال جراحی و درمانی نیاز است که کودک در بیداری قادر به تحمل آنها نیست.
- اعمال دندان پزشکی باید در طی مدتی طولانی انجام گیرند.
- کودک دچار نوعی معلولیت است که قادر به درک درمان و عدم آسیب رسانی آن به خود نیست.
بیهوشی عمومی دارای مقداری ریسک است. دندان پزشک ریسک و فواید آن و دلیل توصیه به این روش برای فرزندتان را برای شما توضیح خواهد داد. بیهوشی عمومی برای اعمال دندانپزشکی توسط یکی از افراد زیر اجرا می شود:
- متخصص بیهوشی
- متخصص بیهوشی دندانپزشکی
- جراح دهان و فک
هر کدام از این افراد در مورد این تکنیک ها آموزش های لازم را دیده اند و در طول پروسه ی درمان وضعیت فرزند شما را مانیتور می کنند. قبل از شروع کار فرزندتان معاینه می شود تا از نظر وجود بیماری بررسی شود. در صورتی که وی دچار تب، عفونت، یا سرماخوردگی باشد، درمان به روز دیگری موکول می شود.
در روز درمان
- دستورالعمل های دکتر را در مورد غذا و نوشیدنی قبل و بعد از عمل رعایت کنید.
- قبل از رفتن به بیمارستان کمی در مورد روند درمان با فرزندتان صحبت کنید و اجازه دهید وی سوالاتش را در این مورد از شما بپرسد. از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید تا وی متوجه حرف های شما شود.
- بعد از درمان، اجازه دهید فرزندتان در خانه استراحت کند. روز بعد از درمان وی می تواند فعالیت های خود را دنبال کند.
دیدار با دکتر بیهوشی
روز قبل از عمل می توانید با دکتر فرزند خود ملاقات کنید و سوالات زیر را از وی بپرسید:
- تجربه ی شما در بیهوشی کودکان چقدر است؟
- چه تکنیکی مورد استفاده قرار خواهد گرفت؟ چرا این تکنیک برای فرزند من بهتر است؟
- مشکلات برآمده از این تکنیک چیست؟
- آیا می توانم در موقع بیهوشی و هنگام بهوش آمدن وی کنارش باشم؟
- آیا در طول درمان خود شما حضور خواهید داشت یا یکی از دستیاران درمان را پیگیری خواهد کرد؟
اگر از پاسخ های وی احساس خوبی نداشتید یا احساس کردید که روند درمانی وی برای فرزندتان مناسب نیست، از دندان پزشک یا بیمارستان بخواهید که پزشک دیگری را برای فرزندتان تعیین کنند. با این فرد نیز از قبل ملاقات داشته باشید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.