داروهای آسیب رسان به دندان: عوارض جانبی و راه حل

داروها قرار است سلامتی را به شما بازگردانند، اما گاهی عوارض جانبی این داروها بر سلامت دهان و دندان شما تاثیر نامطلوبی دارند. در ادامه شما را با فهرست داروهای آسیب رسان به دندان آشنا می کنیم. بسیاری از افراد این داروها را مصرف می کنند. برخی حتی دو یا چند دارو را به طور همزمان مصرف می کنند. آنتی بیوتیک، داروهای ضد افسردگی، مسکن ها رایج ترین داروهای مصرفی هستند.

خشکی دهان:

اگرچه به ندرت داروها موجب پوسیدگی دندان می شوند، اما تمام داروهای فوق الذکر و برخی دیگر دارای عوارض خشکی دهان هستند. خشکی دهان عامل مشترکی است که به پوسیدگی دندان و عفونت دهان می انجامد.

خشکی دهان بافت نرم دهان را تحریک می کند، که به افزایش خطر ابتلا به عفونت می انجامد. بزاق دهان نقش مهمی در حفاظت از دندان های شما در برابر باکتری دارد. بنابراین وقتی دهان خشک است، خطر پوسیدگی دندان بیشتر است. داروهای زیر باعث خشکی دهان و متعاقبا پوسیدگی دندان می شوند.

فهرست داروهای آسیب رسان به دندان:

داروهای ضد اسید معده:

هر چند رفلاکس معده می تواند موجب فرسودگی مینای دندان شود، درمان آن نیز با عوارضی برای سلامت دهان و دندان شما همراه است.

در حالی که اسید معده برای دندان خوب نیست، داروهای ضد اسید معده نیز می توانند موجب ضعیف شدن ساختار دندان شوند. این خطر در مورد داروهای جویدنی، حل شدنی و مایع یکسان است.

از سوی دیگر این داروها حاوی شکر و دیگر شیرین کننده های مصنوعی هستند که می توانند به دلیل مصرف پیش از خواب موجب پوسیدگی دندان شوند.

داروهای مسکن:

به دلیل مصرف مداوم داروهای مسکن و عوارض جانبی آن در خشکی دهان، بیماران دچار دردهای مزمن ممکن است دچار بیماری پریودنتال و افتادن دندان ها شوند. داروهای مسکن مخدر دلیل اصلی خشکی دهان و فرسایش مینای دندان هستند.

از داروهای آسیب رسان به دندان می توان به آسپیرین اشاره کرد. چنانچه تحت درمان ارتودنسی هستید، استفاده از آسپیرین می تواند در حرکت دندان ها تداخل ایجاد کند. همچنین آسپیرین می تواند موجب بروز خونریزی لثه شود.

آنتی هستامین ها و ضد احتقان ها:

آنتی هیستامین ها با جلوگیری از تولید بزاق موجب خشکی دهان می شوند. در عین حال، دخالت این نوع دارو در ایجاد پوسیدگی، تغییر رنگ دندان و فرسایش مینا ثابت شده است.

داروهای ضد سرفه بسیار اسیدی هستند. این دارو حاوی مقدار زیادی قند نیز هست که مصرف طولانی مدت آن می تواند باعث پوسیدگی دندان و تغییر رنگ آن شود.

داروهای فشار خون:

بتا بلاکرها، بلوک کننده های کانال کلسیم، داروهای مدر، داروهای تنظیم ریتم قلب و برخی دیگر برای درمان فشار خون تجویز می شوند. تمام این داروها دارای عوارض خشکی دهان، تورم و التهاب لثه هستند. در نتیجه بیماری های لثه، تمیز کردن دهان دشوار می شود. این امر به تجمع پلاک و پوسیدگی دندان منجر می شود.

داروهای ضد افسردگی:

تحقیقات ثابت کرده اند که در میان داروهای آسیب رسان به دندان داروهای ضد افسردگی با ایجاد مشکلاتی در استخوان های بدن همراه هستند. مصرف این داروها با پوسیدگی دندان، بوی بد دهان، بیماری لثه، عفونت های دهانی و شکست امپلنت مرتبط است.

آنتی بیوتیک ها:

مصرف برخی آنتی بیوتیک ها به خصوص تتراسایکلین با ایجاد لک و تغییر رنگ دندان همراه است. عوارض این نوع آنتی بیوتیک به حدی است که حتی بر جنین در شکم مادر نیز تاثیر می گذارد و دندان های شیری وی پس از رشد لکه دار خواهند بود.

به حداقل رساندن آسیب:

در صورتی که هر یک از داروهای فوق را به طور متناوب مصرف می کنید، می تواند از راه های زیر برای به حداقل رساندن خشکی دهان و عوارض جانبی دارو استفاده کنید:

• افزایش مصرف آب از هشت تا ده لیوان در روز
• مسواک زدن دو بار در روز
• جرمگیری و پیگیری معاینات دندانپزشکی
• استفاده از اسپری مرطوب کننده دهان
• مصرف مواد آبرسان مانند تکه های کرفس
• مصرف آدامس های بدون قند برای ترشح بزاق
• عدم مصرف دخانیات
• عدم مصرف نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه، چای و الکل
• جویدن سبزیجاتی مانند جعفری، نعنا یا رزماری برای خوشبو کردن دهان

در هنگام خرید داروهای ضد اسید معده، نوعی را انتخاب کنید که حاوی قند نیست. مسواک زدن پس از مصرف این داروها و داروهای ضد سرفه نیز در پیشگیری از پوسیدگی دندان تاثیر زیادی دارد.

منبع

mydental.guardianlife