ترک خوردن دندان: روش های درمان

انجام کارهایی مانند جویدن یخ یا آبنبات یا عادت به دندان قروچه می تواند باعث ترک خوردن دندان شود. به خصوص دندان های مولر مستعد شکستن و ترک خوردن هستند زیرا بیشترین نیروی جویدن را متحمل می شوند. علائم ترک خوردن دندان می تواند قابل توجه یا جزئی باشد. در این شرایط باید چه کرد؟ آیا شکستن یا ترک خوردن دندان جز اورژانس دندانپزشکی به شمار می رود؟ به هر حال بلافاصله قراری با دندان پزشک خود تنظیم کنید. دندانپزشک دندان های مولر شما را معاینه می کند و میزان جدی بودن مشکل را تعیین خواهد کرد. ترک های جزئی فقط به لحاظ زیبایی اهمیت دارند اما شکستگی های جدی برای سلامت دندان مضر هستند و باید هر چه سریع تر درمان شوند.

چه عواملی باعث ترک خوردن دندان می شود؟

برخی رفتارها و عادات می تواند موجب بروز این مشکل می شود، که نوعی شکستگی شناخته شده است. در برخی موارد، به سادگی جویدن یک شی یا ماده ی غذایی سخت مانند یخ یا آبنبات باعث پیشرفت شکستگی می شود. برخی عادات مربوط به استرس و خشم مانند فشردن دندان ها به هم یا قفل کردن فک نیز می تواند دندان ها را بیشتر مستعد ابتلا به شکستگی کند. گاهی اوقات، یک تصادف یا ضربه قوی نیز به ترک خوردن دندان می انجامد.

آیا ترک خوردن دندان جز موارد اورژانس دندانپزشکی است؟

ممکن است بعد از ترک خوردن دندان درد کمی داشته باشید یا اصلا متوجه چیزی نشوید. اگر درد به حدی است که نمی توانید تحمل کنید یا دندان دارای لبه های تیز است که بافت دهان را آزار می دهد، هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.

گاهی نیز تنها پس از مصرف مواد غذایی سرد یا گرم متوجه درد می شوید. به محل درد توجه داشته باشید تا بتوانید دندانپزشک را راهنمایی کنید. سعی کنید از طرفی که دندان ترک خورده است برای جویدن استفاده نکنید. جویدن مواد می تواند ترک را گسترده تر کند و بافت نرم داخل دندان را که حاوی عصب و عروق خونی است تحریک کند.

ترک های جزئی در دندان:

اگر ترک خوردن دندان جزئی باشد و تنها لایه بیرونی دندان به نام مینای دندان را تحت تاثیر قرار داده باشد، ممکن است نیاز به درمان خاصی نباشد. این ترک های جزئی در دندان های بزرگسالان طبیعی است و کریز لاین خوانده می شود. دندانپزشک می تواند دندان شما را پولیش کند و این ترک ها را از بین ببرد.

در صورتی که دندان پیش شما شکسته است، باید هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. تعیین شدت آسیب و محل آن توسط بیمار تقریبا دشوار است. برخی از ترک ها مانند کریز لاین سطحی هستند و معمولا به هیچ گونه درمانی نیاز ندارند. برخی دیگر به زیر خط لثه گسترش می یابند و معمولا به جایگزینی دندان نیاز دارند.

سندرم دندان ترک خورده چیست؟

سندرم دندان ترک خورده زمانی رخ می دهد که دندان دچار ترکی شده که به حدی کوچک است که در عکس برداری با اشعه ایکس مشخص نمی شود، یا زیر لثه قرار دارد. ترک خوردن دندان در این سندرم اغلب در دندان های مولر رخ می دهد.

علائم و نشانه های آن چیست؟

اکثر مردم سندرم دندان ترک خورده را با درد و ناراحتی هنگام گاز گرفتن مواد غذایی، و یا تماس دندان ها با گرما یا سرما تجربه می کنند. بر خلاف درد در پوسیدگی و حفره، درد و ناراحتی در اثر دندان ترک خورده ثابت و دائمی نیست.

برخی از مسائل دندانی مانند دندان کنده شده و یا تاج شکسته به راحتی قابل تشخیص هستند و سریعا درمان می شوند. اما برخی دیگر مانند سندرم دندان ترک خورده به راحتی قابل تشخیص نیست. حقیقت این است که بسیاری از مردم در تشخیص ترک خوردن دندان ناتوان هستند. بنابراین در ادامه به خود فرصتی برای شناخت بهتر این سندروم و علل و علائم رایج در آن بدهید.

نشانه های سندرم دندان ترک خورده چیست؟

گاهی تشخیص ترک خوردن دندان با چشم غیر مسلح ممکن نیست. در واقع برخی از ترک ها که به نازکی یک تار مو هستند، حتی در رادیوگرافی نیز مشخص نمی شوند. پس چگونه می توانید ترک خوردن دندان را تشخیص دهید؟ به دنبال دردهای موضعی باشید که در هنگام جویدن مواد سخت یا قرار گیری در معرض مواد سرد و گرم بروز می کنند.

درمان ترک خوردن دندان به چه صورت انجام می شود؟

دندانپزشک از روش های زیادی می تواند دندان پیشین ترک خورده را درمان کند. یکی از آنها استفاده از باندینگ است که معمولا در آن از کامپوزیت رزین استفاده می شود. در مقایسه با سایر روش های درمانی این عارضه، این روش کم هزینه تر است و به کمترین جلسات درمانی توسط دندانپزشک نیاز دارد. هر چند، دندانپزشک می تواند در یک جلسه مشکل ترک خوردن دندان را با استفاده از باندینگ ترمیم کند، اما طول عمر این روش زیاد نیست. این روش بهتر است برای دندان هایی به کار رود که فشار زیادی از جویدن روی آن وارد نمی شود.

روکش دندان:

در صورتی که ترک دندان طولانی یا عمیق باشد، اما به ریشه یا زیر خط لثه نرسیده باشد، بهتر است به جای باندینگ از روکش استفاده شود. روکش ها معمولا از پرسلین ساخته می شوند و باعث بهبود ظاهر و کارکرد آن می شوند. در صورتی که دندان پیشین استحکام کافی برای درمان با باندینگ نداشته باشد، دندانپزشک استفاده از روکش را توصیه می کند. برای درمان ترک خوردن دندان به خصوص در مورد دندان پیش، باید زمان بیشتری روی صندلی دندانپزشک بنشینید. اما در عین حال این روش طول عمر بیشتری نیز دارد.

عصب کشی:

برخی از ترک ها نه تنها ظاهر بیرونی دندان را تحت تاثیر قرار می دهند، بلکه به داخل دندان نیز آسیب می زنند. در صورتی که ترک خوردن دندان به قدری عمیق باشد که به پالپ وارد شود، برای نجات دندان باید آن را عصب کشی کرد. زمانی که عصب کشی برای درمان دندان پیشین ترک خورده انجام می شود، پس از آن از روکش روی دندان استفاده می شود.

ایمپلنت:

زمانی که ترک به زیر خط لثه برسد، دندان دیگر قابل درمان نیست. بدین ترتیب دندان باید کشیده شود اما این بدین معنی نیست که دهان شما تا ابد فضای خالی خواهد داشت. دندانپزشک می تواند برای بیمار از ایمپلنت استفاده کند تا ظاهر لبخند بیمار به ایده آل ترین حالت ممکن نزدیک شود.

تفاوتی ندارد ترک خوردن دندان شما به چه صورت درمان شود، مراقبت از آن اهمیت بیشتری دارد. برای طول عمر دندان های خود بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.

منبع:

Colgate

colgate

Colgate